Τι γίνεται όμως αν οι συνομιλίες αποτύχουν, η Ελλάδα χρεοκοπήσει και δούμε να συμβαίνει η πρώτη αποχώρηση από το ευρώ;
Η λογική θεωρεί ότι θα ήταν μια οικονομική καταστροφή. Ωστόσο η ιστορία λέει το αντίθετο: οι οικονομίες είναι πιο πιθανό να ανακάμψουν κάποια στιγμή από το να παραπαίουν.
Σύμφωνα με το Oxford Economics, υπήρξαν περισσότερες από 70 αντίστοιχες νομισματικές ενώσεις που έχουν διαλυθεί από το 1945. Αν και δεν υπήρξε διάλυση δύο παρόμοιων νομισματικών ενώσεων, υπήρξαν από όλες αυτές τις εξόδους, τρεις χώρες οι οποίες ήταν σε παρόμοιο επίπεδο ανάπτυξης με την Ελλάδα- η Ιρλανδία (όταν σταμάτησε χρησιμοποιώντας στερλίνες ως βάση του νομισματικού συστήματος το 1979), η Σλοβακία (όταν χωρίστηκε από την Δημοκρατία της Τσεχίας το 1993), και η Αργεντινή (όταν σταμάτησε να χρησιμοποιεί το δολάριο ως νόμισμα βάσης το 2002.)
Με βάση την εμπειρία του παρελθόντος υπάρχουν επτά πράγματα για να εξετάσει κάποιος εάν υπάρξει ένα «Grexit»:
Η επιστροφή στη δραχμής μετά από μια σημαντική υποτίμηση
Η Αργεντινή υποτιμήθηκε αρχικά κατά σχεδόν 30%, ενώ η Σλοβακία κατά 10%. Η Barclays υπολόγισε ότι το εύρος της υποτίμησης για τις χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με την Ελλάδα ανέρχεται σε 45-85%. Η Τράπεζα της Ελλάδα θα πρέπει να υιοθετήσει άμεσα νέα συναλλαγματική ισοτιμία. Ωστόσο οι εμπορικές τράπεζες θα θεωρηθούν ευάλωτες, ενώ τα επιτόκια και οι πτωχεύσεις αναμένεται να αυξηθούν.
Δράσεις για να αποφευχθεί μια μαζική εκροή καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν θα είναι πλέον υποχρεωμένη να στηρίξει τις ελληνικές τράπεζες. Η Τράπεζα της Ελλάδος θα πρέπει να αποκρούσει μόνη της τη μαζική φυγή κεφαλαίων. Η Ιρλανδία, η Σλοβακία και η Αργεντινή χρησιμοποίησαν διάφορες μορφές ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων για να μεταφέρουν την πίεση μακριά από τις τράπεζες. Έτσι και η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει το ίδιο για να παρέχει ανάσα ρευστότητας στις τράπεζές της και να ελπίζει ότι θα αποφύγει τη μοίρα της Αργεντινής η οποία χρειάστηκε να «παγώσει» τις τραπεζικές καταθέσεις.
Επιστροφή στην ύφεση
Η οικονομική κατάρρευση είναι σπάνια: Μόνο το 8% των χωρών που αποχώρησαν από «νομισματικές ενώσεις» από το 1945 είδαν το ΑΕΠ τους να μειώνεται κατά περισσότερο από 20%. Ορισμένοι αναλυτές βλέπουν έναν παραλληλισμό μεταξύ των ελληνο – γερμανικών σχέσεων και της διάλυση της νομισματικής ένωσης μεταξύ της Τσεχικής Δημοκρατίας και της Σλοβακίας το 1993 η οποία οφείλονταν σε αποκλίνουσες οικονομίες. Η Σλοβακία, η ασθενέστερη εταίρος στην Ένωση, είδε το ΑΕΠ της να μειώνεται μόλις κατά 4% πριν αργότερα αυξηθεί. Το Oxford Economics βλέπει το ελληνικό ΑΕΠ να μειώνεται κατά 10%.
