μου η επομένη του δημοψηφίσματος. Μια σειρά από αναπάντητα ερωτήματα -που ακόμα και τώρα παραμένουν σε "δημιουργική (ή καταστροφική;) ασάφεια", με βασανίζουν... Ποιος είναι ο οδικός χάρτης;
Ποιο είναι το συμβόλαιο με το λαό; Τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα; Θα έχουμε ευρώ ή δραχμή; Πώς θα έρθει η ανάπτυξη; Με ποια χρήματα; Από ποιους επενδυτές; Ποιος θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις, που όλοι όσοι βλέπουν πέρα από τη μύτη τους βλέπουν ότι είναι αναγκαίες; Δεν πρέπει να γνωρίζω -στο φινάλε- γιατί ψηφίζω;
Η κυβέρνηση έριξε το βάρος της απόφασης πάνω στις πλάτες του λαού, χωρίς να τον έχει ενημερώσει για όλα τα ενδεχόμενα. Τι σημαίνει "όχι"; O πρωθυπουργός Τσίπρας υποστηρίζει ότι αν ο λαός απορρίψει την πρόταση των πιστωτών, αυτό δεν ισοδυναμεί με παραίτηση από το ευρώ. Ωστόσο με αρκετά ρεαλιστική ματιά είναι δύσκολο να δούμε τη χώρα να επιβιώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Και αν ο λαός ψηφίσει "όχι" , η πιο ρεαλιστική διέξοδος για την επαναλειτουργία των τραπεζών θα είναι να φέρουν πίσω τη δραχμή ως εθνικό νόμισμα.
Τι θα σημάνει αυτό; Σε αυτούς που σχεδόν αβίαστα λένε "με τη δραχμή ήταν καλύτερα" αναπολώντας τις ημέρες που η χώρα είχε εθνικό νόμισμα και "όριζε μόνη της την τύχη της", πρέπει να ξεκαθαριστεί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι θα πρόκειται για μια νέα "Μικρασιατική καταστροφή" για τον τόπο. Με επιχειρήματα όμως και όχι με αερολογίες και δημιουργικές ασάφειες...
Κατ' αρχήν σαν ισοτιμία, οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η ισοτιμία για την πρώτη ημέρα επιστροφής θα οριστεί σε αναλογία 1 ευρώ = 1 δραχμή. Αυτό θα σημαίνει ότι για την πρώτη ημέρα κάθε προϊόν που κόστιζε 1 ευρώ θα κοστίζει 1 δραχμή. Δεδομένο θεωρείται ότι η ισοτιμία αυτή θα ισχύσει μόνο για την πρώτη ημέρα επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, καθώς η δραχμή θα υποτιμηθεί αμέσως. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί η αξία της τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Αν και κανείς δεν μπορεί να ξέρει εκ των προτέρων πόσο θα υποτιμηθεί, αν υποθέσουμε ότι αυτή θα φτάσει το 40% τότε η ισοτιμία θα αλλάξει αυτόματα σε 1 ευρώ = 1,4 δραχμές ή 1 δρχ = 0,6 ευρώ.
Θα αυξηθεί το Δημόσιο χρέος. Η επιστροφή στη δραχμή και στη συνέχεια η υποτίμηση της, θα επιβαρύνει το χρέος του δημοσίου προς εξωτερικό. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει διευθέτηση του, ώστε τουλάχιστον η αξία του να επανέλθει στα επίπεδα που ήταν πριν την επιστροφή στη δραχμή. Λανθασμένοι πιστεύουν πολλοί Έλληνες ότι η μετάβαση στη δραχμή θα απαλλάξει αυτόματα τη χώρα από το δυσβάσταχτο χρέος της. Η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει διαγραφή του χρέους. Ποτέ κανένα χρέος δεν διαγράφηκε μονομερώς. Απόδειξη ότι το χρέος της Ελλάδας όταν ανακοίνωσε πτώχευση ο Χαρίλαος Τρικούπης το πλήρωσε η κυβέρνηση Σημίτη το 1999.
Θα κινδυνεύσουν οι καταθέσεις. Θεωρητικά, η δυνατότητα της Τράπεζας της Ελλάδας να τυπώσει χρήμα, θα λύσει το πρόβλημα ρευστότητας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει μια μορφή εσωτερικού δανεισμού μέσω των καταθέσεων, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ρευστότητας που θα έχει το δημόσιο. Και το σημαίνει πρακτικά αυτό για τον λαό; Οι οικονομίες μιας ζωής θα υποστούν κούρεμα...
Θα ακριβύνουν τα προϊόντα. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι στα εισαγόμενα προϊόντα, αλλά και σε αυτά που χρειάζονται εισαγόμενες πρώτες ύλες, οι τιμές θα αυξηθούν κατακόρυφα. Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει η οικονομία είναι ότι η χώρα στηρίζει την παραγωγή της στην εισαγωγή πρώτων υλών και προϊόντων, ενώ η παραγωγή προϊόντων στο εσωτερικό είναι τόσο μικρή που δεν θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες. Το κόστος εισαγωγών θα αυξηθεί κατακόρυφα, ενώ η έλλειψη ρευστότητας, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, θα περιορίσει τον όγκο παραγγελιών από το εξωτερικό. Αυτό σημαίνει ότι στην αγορά θα παρουσιαστούν ελλείψεις και ειδικά σε προϊόντα τα οποία εισάγονται από το εξωτερικό, όπως είναι τα φάρμακα και το πετρέλαιο ή η βενζίνη. Φανταστείτε ειδικότερα τις ευαίσθητες ομάδες ασθενών (καρκινοπαθείς) τι μεγάλο πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν...
Ελλείψεις θα παρουσιαστούν ακόμα και στα προϊόντα που δεν εισάγονται, εξαιτίας είτε της αδυναμίας οι παραγωγοί τους να προμηθευτούν πρώτες ύλες, είτε εξαιτίας των καλύτερων τιμών που θα τους προσφέρονται από το εξωτερικό, καθώς τα προϊόντα τους θα είναι σε πιο ανταγωνιστικές τιμές και οι παραγωγοί θα προτιμούν να τα εξάγουν.
Τέλος, μαύρο προοιωνίζεται και το μέλλον των νέων μας, καθώς το κόστος σπουδών για τις οικογένειές τους που ζουν στην Ελλάδα, θα αυξηθεί αντίστοιχα με την υποτίμηση του νομίσματος. Αποτέλεσμα θα είναι για τους φοιτητές και της οικογένειες τους ότι το κόστος διαμονής και φοίτησης να γίνει απαγορευτικό.
Έχοντας λοιπόν ζωντανή μπροστά μας τη ζοφερή εικόνα της επιστροφής της δραχμής, καλό θα είναι να πάμε με υπευθυνότητα την Κυριακή στην κάλπη, γνωρίζοντας τις καταστρεπτικές συνέπειες του ΟΧΙ, που εντέχνως μας αποκρύπτει η κυβέρνηση.
