Σε τελειόμηνα νεογνά, η μέση τιμή του μήκους είναι 3,5cm.
Όταν σε ένα νεογνό είναι μικρότερο από 2 έως 2,5 cm (2,5 SDs κάτω του μέσου όρου) θεωρείται ότι έχει μικροφαλλία. Η μέση τιμή του μήκους σχετίζεται με την ηλικία, και υπάρχουν ειδικοί πίνακες που το καθορίζουν.
Κλασικός πίνακας είναι αυτός των Feldmann και Smith.
Ηλικία
Μήκος (σε εκατοστά)
(μέσος όρος ± σταθερή απόκλιση)
Πίνακας 1: Πίνακας Feldmann και Smith για την σωστό μέγεθος
Νεογέννητα
3,5±0,4
0-5 μήνες
3,9±0,8
6-12 μήνες
4,3±0,8
1-2 έτη
4,7±0,8
2-3 έτη
5,1±0,9
3-4 έτη
5,5±0,9
4-5 έτη
5,7±0,9
5-6 έτη
6,0±0,9
6-7 έτη
6,1±0,9
7-8 έτη
6,2±1,0
8-9 έτη
6,3±1,0
9-10 έτη
6,3±1,0
10-11 έτη
6,4±1,1
Ενήλικες
13,3±1,6
Συχνά συμβαίνει τα αγόρια στην εφηβεία να ανησυχούν για το μήκος και να προσέρχονται στον γιατρό για αξιολόγηση. Στην πλειονότητα, έχουν φυσιολογικό, ενώ η παχυσαρκία, που συχνά συνυπάρχει, δίνει την ψευδαίσθηση του μικρού, επειδή αυτό κρύβεται μέσα στο λίπος της ηβικής σύμφυσης.
Τι προκαλεί τη μικροφαλλία;
Εκτός από την ιδιοπαθή μικροφαλλία, την αιτία της οποίας δηλαδή δεν γνωρίζουμε, υπάρχουν και δύο σημαντικές ορμονικές διαταραχές που μπορεί να την προκαλέσουν και οι οποίες είναι:
Υπογοναδοτροπικός υπογοναδισμός όπου υπάρχει μία ανεπάρκεια στην έκκριση της ορμόνης (GnRH) από τον υποθάλαμο
Υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός όπου λόγω βλάβης των όρχεων δεν παράγεται φυσιολογικά η τεστοστερόνη.
Πώς γίνεται η διάγνωση της μικροφαλλίας;
Ο γιατρός θα πρέπει να κάνει μία λεπτομερή κλινική εξέταση, ώστε να μετρηθεί σωστά το μήκος. Παράλληλα, θα αξιολογηθεί η μορφολογία του και θα αποκλειστούν πιθανές συγγενείς ανωμαλίες, όπως συγγενής κάμψη που δίνει την εντύπωση μικρού μεγέθους. Θα ακολουθήσει η εκτίμηση των όρχεων, η θέση τους, η σύσταση και το μέγεθός τους.
Αν η κλινική αξιολόγηση κρίνει ότι υπάρχει μικροφαλλία, θα πρέπει να γίνουν ειδικές εξετάσεις αίματος, ώστε να διαγνωστούν πιθανές ορμονικές διαταραχές. Σε αγόρια στα οποία συνυπάρχει κρυψορχία, θα πρέπει να ακολουθήσει η κατάλληλη αντιμετώπιση.
Ποια είναι η θεραπεία της μικροφαλλίας;
Αν διαγνωστεί κάποια ορμονική διαταραχή, το παιδί θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από ειδικό παιδοενδοκρινολόγο. Με την κατάλληλη χορήγηση ορμονών, θα γίνει προσπάθεια διέγερσης της ανάπτυξης.
Επειδή η ορμονική θεραπεία συχνά δεν επιτυγχάνει να αυξήσει το μέγεθος, επινοήθηκαν και εκτελέστηκαν κατά το παρελθόν αρκετές χειρουργικές τεχνικές.
Τα αποτελέσματα δεν ήταν αναμενόμενα, και υπήρχαν αρκετές επιπλοκές, με αποτέλεσμα οι χειρουργικές αυτές τεχνικές ��α μην υιοθετηθούν ευρέως στην κλινική πράξη.
Συμπερασματικά, σήμερα δεν υπάρχουν χειρουργικές επεμβάσεις που να συστήνονται τεκμηριωμένα για την αντιμετώπιση της μικροφαλλίας.
