Ελληνίδες που τόλμησαν και κοίταξαν τον καρκίνο στα μάτια και τον τσάκισαν!

Επώνυμες Ελληνίδες που κοίταξαν τον καρκίνο του μαστού κατάματα
Πολλά πρόσωπα της σόουμπιζ και της δημόσιας ζωής από κάθε γωνιά του πλανήτη προσπάθησαν ή προσπαθούν, μιλώντας ανοιχτά για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν, να συμβάλουν στην κατάρριψη ενός από τα τελευταία ταμπού στην εποχή μας, του φόβου τον οποίο όλοι, ασθενείς και μη, νιώθουν απέναντι στον καρκίνο. Στην Ελλάδα μπορεί η κοινωνία να μη βλέπει ακόμη τον καρκίνο ως «ασθένεια όπως όλες οι άλλες», όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ όπου μια γυναίκα με καρκίνο του μαστού μετά τις χημειοθεραπείες δεν θα διστάσει να κυκλοφορήσει στον δρόμο χωρίς μαλλιά, έχουν γίνει όμως πολλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Αρκετοί μάλιστα επώνυμοι συμπολίτες μας έχουν συμβάλει σε αυτό, είτε επιδεικνύοντας με τη στάση τους θέληση για ζωή είτε μιλώντας ανοιχτά για τη μάχη με τον καρκίνο και τον φόβο. Στο κείμενο που ακολουθεί επώνυμες Ελληνίδες μιλάνε για την νικηφόρα μάχη που έδωσαν ενάντια στον καρκίνο του μαστού.

Χάρις Αλεξίου, Τραγουδίστρια

Η Χάρις Αλεξίου ξεπέρασε τον καρκίνο τραγουδώντας! «Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο εμείς οι επώνυμοι είναι να μάθουμε να μην υποτιμάμε τους άλλους που έχουν το ίδιο πρόβλημα μ’ εμάς, είτε είναι ο φόβος της απόρριψης, είτε η αρρώστια. Εγώ έπαθα καρκίνο. Από αυτό έχασα και τη μητέρα μου… Ήμουν τυχερή γιατί τον πρόλαβα. Κάνοντας τη μαστογραφία μου όπως κάθε χρόνο, το διαπίστωσα. Η πρόληψη με έσωσε. Αυτό που παίρνεις από ένα τέτοιο γεγονός είναι η ταπείνωση, γιατί ποτέ δεν πιστεύεις ότι θα το πάθεις κι εσύ. Οταν, λοιπόν, χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου, βλέπεις ότι είσαι κι εσύ μια καρδούλα που έχει ανάγκη από φροντίδα. Αν, όμως, έχεις τον τίτλο του δυνατού… Σκεφτείτε πως όταν χειρουργήθηκα στο μαστό, καταδέχτηκα μόνο να αναβάλω την πρεμιέρα μου για μία βδομάδα. Το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να με πάρουν αγκαλιά και να πενθήσω. Αλλά είπα «όχι! Δεν θα το αφήσω αυτό να με νικήσει, θα του δείξω εγώ!» Πόσους τέτοιους βιασμούς δεν έχουμε κάνει στον εαυτό μας… Τότε λοιπόν ένιωσα και την ανάγκη να μπω σε μια ομάδα. Και με βοήθησε πολύ. Είναι εξαιρετικά λυτρωτική η στιγμή που ζητάς βοήθεια. Τότε αρχίζεις να μαλακώνεις, όταν λες «φτάνει πια το smile, φτάνει το πάμε παρακάτω». Ε, δεν πάμε παρακάτω αν δεν πενθήσουμε πρώτα για ό,τι έχουμε χάσει. Το πένθος είναι μεγάλη θεραπεία. Το να καταπίνεις τα δάκρυα σου είναι σαν να καταπίνεις θάνατο. Αυτό το χαστούκι, λοιπόν, με έκανε να πάρω αποφάσεις στη ζωή μου: να μη συμβιβάζομαι, να παίρνω ρίσκα. Πιστέψτε με: Αυτή η διάσταση της αρρώστιας ήταν από τα ωραιότερα δώρα που μου έγιναν στη ζωή…»

Μαρία Χούκλη, Δημοσιογράφος

Παρά το γεγονός ότι η Μαρία Χούκλη δηλώνει πως δεν υπήρξε θαρραλέα, η αποκάλυψη για την περιπέτεια της υγείας της από την ίδια, αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο.
«Χρειάστηκαν πολλά χρόνια να μιλήσω για τον καρκίνο. Αρχικά γιατί βρισκόμουν μέσα στο πρόβλημα, αργότερα γιατί δεν ήθελα να νομίζουν ότι το «ρευστοποιώ», το «πουλάω». Όταν όμως είδα ότι πως αυτή η ιστορία με τον καρκίνο είναι μια επιδημία και μου τηλεφωνούσαν γυναίκες από τα πιο απίθανα σημεία του κόσμου για να μου ζητήσουν συμβουλές τότε κατάλαβα πόσο κουράγιο παίρνουν οι άνθρωποι που πάσχουν όταν έχουν μπροστά τους μια συγκεκριμένη περίπτωση παρόμοια με τη δική τους», εξομολογείται η παρουσιάστρια και συνεχίζει μιλώντας για την απόφαση της να μιλήσει για αυτό. «Τότε αποφάσισα πως είναι κάτι που πρέπει να συζητήσω. Στην αρχή νόμιζα πως όλη η συμφορά του κόσμου έχει πέσει στο κεφάλι μου. Όταν συνειδητοποιείς ότι σχεδόν σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας καρκινοπαθής, λες ότι αξίζει να το προσπαθήσεις, να το πολεμήσεις. Νιώθεις όμως, και μια περηφάνια γιατί νίκησες. Σημασία έχει να προχωράς στη ζωή».

Ελένη Γερασιμίδου, Ηθοποιός

Την προσωπική της εμπειρία και τις δύσκολες ώρες που πέρασε με την αδερφή της, όταν διαπιστώθηκε ότι εκείνη πάσχει από καρκίνο, κατέθεσε η Ελένη Γερασιμίδου… Η συγκινητική εξομολόγηση, που έγινε στα πλαίσια της εκστρατείας που έκανε το περιοδικό LIFE & Style για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, δείχνει πως λειτουργεί ο άνθρωπος στις δύσκολες στιγμές και πόση δύναμη ψυχής μπορεί να βρει για να σωθεί.
«Δυστυχώς δεν πολυπροσέχω τον εαυτό μου. Είμαι αμελής, ενώ ξέρω ότι είναι λάθος. Αν κρίνω από μένα η αμέλεια προκύπτει από το φόβο του αποτελέσματος.
Η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής παίζει το μεγαλύτερο ρόλο. Πέρασα από μια τέτοια κατάσταση, στην αρχή της οποίας υπήρχε μια μικρή υποψία, αλλά τελικώς δεν ήταν κάτι κακό. Ήταν απλώς μια φλεγμονή.
Τελικά έκανα μια μεγάλη εγχείριση στον πνεύμονα. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την πληροφορία ότι κάτι μπορεί να έχω, μέχρι τη στιγμή που έγινε το χειρουργείο, ανακάλυψα στον εαυτό μου μια τεράστια δύναμη, την οποία δεν περίμενα από μένα.
Μέχρι να μου ανακοινώσουν τα αποτελέσματα, πέθαινα από την αγωνία. Όταν όμως η κατάσταση ήταν δύσκολη, δεν φοβήθηκα καθόλου. Αυτό το έζησα και με τη Νατάσσα, την αδερφή μου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να κάνεις τον καραγκιόζη. Τα πράγματα εξελίσσονται περίεργα. Τελικά, εκείνη ήταν που μας έδινε κουράγιο. Θυμάμαι μια συνάδελφο, που όταν της είπα ότι πρέπει να χειρουργηθώ γιατί υπάρχει μια υποψία, άρχισε να κλαίει και εγώ την παρηγορούσα.
Το ίδιο συνέβαινε με την αδερφή μου σε όλο το διάστημα που πέρασε με τον καρκίνο. Όσο καιρό υπήρχε, έκανα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μέσα μου, όμως, πέθαινα κάθε στιγμή από το φόβο μου για εκείνη…».

Βάσια Τριφύλλη, Ηθοποιός

Πριν από δεκαπέντε χρόνια η Βάσια Τριφύλλη πάλεψε με τον καρκίνο του μαστού και βγήκε νικήτρια. Από τότε και μέχρι σήμερα έχει βοηθήσει πολλές γυναίκες που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα συμμετέχοντας σε ημερίδες και εκδηλώσεις για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού. «Πέρασα από πολλές διακυμάνσεις. Στην αρχή πέρασα απέναντι και νόμιζα ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε κάποια άλλη – οι άλλοι, μάλιστα, το εκλάμβαναν αυτό ως «γενναιότητα». Δεν ήταν. Μετά τον πρώτο χρόνο, όταν συνειδητοποίησα τι μου συμβαίνει, πήγα σε ψυχολόγους, γιατί λένε πως ο καρκίνος του μαστού, εκτός από κληρονομικά, έχει και ψυχοσωματικά αίτια – γυναίκες που νοιάζονται πιο πολύ για τους άλλους παρά για τον εαυτό τους. Φαντάσου ότι όταν μου είπαν «Έχεις καρκίνο», η πρώτη μου σκέψη ήταν «Τι θα γίνει η μάνα μου;», δεν είπα «Πεθαίνω πάνω στη μεγάλη μου επιτυχία», το Ραντεβού στα Τυφλά, που παρουσίαζα τότε. Η τελευταία μου αντίδραση στον καρκίνο που είχα ήταν τελικά και η φυσιολογική: κατέρρευσα! Ποιο ήταν αυτό που την ισορρόπησε στη συνέχεια; «Ερωτεύτηκα ακαριαία. Είναι συνταγή αυτό. Η διάθεσή μου να ζήσω ήταν τέτοια, που θα μπορούσα εκείνη την περίοδο, χωρίς να μειώνω το συγκεκριμένο άντρα, να ερωτευτώ ακόμα και το στύλο της ΔΕΗ. Δεν πήγε καλά αυτή η σχέση, χρωστάω όμως μεγάλη ευγνωμοσύνη σ’αυτόν τον άντρα. Γιατί μου έδωσε αιτία να ζήσω».

Γωγώ Μαστροκώστα, Μοντέλο

�� Γωγώ Μαστροκώστα μίλησε για την περιπέτεια της με τον καρκίνο του μαστού και έκανε πολλές γυναίκες να πάρουν θάρρος και να παλέψουν την νόσο.
Σήμερα, καλύτερα από ποτέ η Γωγώ έχει βρει την απόλυτη ισορροπία στο πλευρό του γνωστού ποδοσφαιριστή Τραϊανού Δέλλα, που ήταν δίπλα της στη δύσκολη περίοδο που πέρασε, λόγω της ασθένειάς της.
«Κι ας μην είχα μαλλιά κι ας μην ήμουν καλά, για τον Τραϊανό ήμουν ΘΕΑ. Μακάρι όλες οι γυναίκες να είχαν έναν σύντροφο σαν τον δικό μου».
Μάλιστα, η ίδια παρά τις δυσκολίες θέλει να αποκτήσει κι άλλα παιδιά.
«Μακάρι να αποκτήσω όχι μόνο ένα, αλλά και περισσότερα παιδιά. Είναι το μεγάλο μου όνειρο. Νιώθω ότι το χρωστάω στον άνδρα μου που πραγματικά τα λατρεύει. Δεν μπορώ όμως να το φέρω στον κόσμο η ίδια. Μου έχουν πει ότι μετά την πενταετία μπορείς να κάνεις άφοβα παιδί και ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, εγώ όμως φοβάμαι. Επειδή πέρασα όλο αυτό και ήταν συνδεδεμένο με την εγκυμοσύνη μου, με φοβίζει πολύ. Σκέφτομαι πάρα πολύ την πιθανότητα να αποκτήσω παιδί με παρένθετη μητέρα», σημειωσε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας για τον καρκίνο, η Γωγώ τόνισε: «Δεν μου αρέσει να μιλάω συνέχεια γι’ αυτό που μου συνέβη δημοσίως. Το έκανα μια φορά πέρυσι και ήταν κάτι πολύ όμορφο. Ένιωθα πραγματικά ότι κανείς δεν θα μου βγάλει τα όσα έζησα καλύτερα από εμένα την ίδια και γι’ αυτό κάθισα και έγραψα το κείμενο μόνη μου.
Επίσης, εξέθεσα την ιστορία μου όταν ήμουν πλέον καλά, γιατί πραγματικά σιχαίνομαι να προκαλώ τον οίκτο. Μπορεί να έχω εκατό προβλήματα και να μην το ξέρει κανείς, να σου μιλάω και να μην υποψιάζεσαι τίποτα. Είναι ο χαρακτήρας μου έτσι».
Ενώ, πρόσθεσε το εξής: «Ο καρκίνος δεν είναι επάρατος. Έχουμε τόσα μέσα, η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο πολύ και υπάρχουν τόσοι τρόποι αντιμετώπισης. Θα πρέπει να να σκεφτόμαστε λίγο πριν χρησιμοποιούμε τέτοιες λέξεις. Πιστεύω ότι πρέπει να την καταργήσουμε αυτήν την έκφραση».

Μαρία Ιωαννίδου, Χορεύτρια – Ηθοποιός

Άκρως αποκαλυπτική ήταν η Μαρία Ιωαννίδου για τις δραματικές ώρες που πέρασε προσπαθώντας να καταπολεμήσει τον καρκίνο. Μια μάχη που την ανέδειξε νικήτρια.
«Είχα μια κληρονομικότητα, η μητέρα μου πέθανε από καρκίνο του μαστού. Πριν από τρία χρόνια μου είχε πει ένας γιατρός ότι δεν είχα κάτι, αλλά έπρεπε να προσέχω. Μου είχε πει να κάνω μαστογραφία κάθε έξι μήνες αντί για κάθε χρόνο που συνηθίζεται να κάνουν οι γυναίκες. Κι εγώ δεν το έκανα. (…) Το λάθος μου το χρεώθηκα» είπε η Μαρία σχετικά με την αμελή συμπεριφορά της. «Στη μαστογραφία αποκαλύφθηκε ότι έχω καρκίνο. (…) «Έπρεπε να είσαι στο χειρουργείο χθες», μου είπε ο γιατρός. Όταν μου είπαν ότι έχω καρκίνο, ρώτησα τρεις φορές το γιατρό αν το λέει σε μένα. Έκλαψα πολύ, μετά θύμωσα με μένα, μετά το είδα σαν κάρμα, μετά πέρασα στη διαδικασία του φόβου — όχι να μην πεθάνω, να μη σακατευτώ. Ο καλλιτέχνης τα βλέπει όλα όμορφα, Ένα «σακατεμένο» στήθος το έβλεπα σαν «καμένη γη». Μπήκα και δεν ξέραμε ακριβώς τι θα μου συμβεί. Μπήκα με τα δύο μου στήθη και βγήκα με τα δύο μου στήθη. Πρέπει να ψηλαφίζουμε συνεχώς το στήθος μας και να κάνουμε τακτικά εξετάσεις, να μην το αμελούμε. Η πρόληψη σώζει ζωές»