Ο θάνατος του δημοφιλούς τραγουδιστή, είναι -δυστυχώς- μια "αφορμή" για να ξαναπούμε αυτό που επαναλαμβάνουμε κάποιοι "γραφικοί": Οι Έλληνες δεν έχουμε οδηγική παιδεία. Γενικώς έχουμε χαμηλό επίπεδο παιδείας, αλλά στην οδηγική, το 'χουμε τερματίσει. Οι αριθμοί, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές:
Σε ό,τι αφορά τα τροχαία δυστυχήματα/ατυχήματα και την οδική ασφάλεια, η Ελλάδα βρίσκεται στην 28η, την τελευταία δηλαδή θέση της Ε.Ε.
Κάθε μέρα, θρηνούμε πέντε νεκρούς, πέντε τετραπληγικούς, 10 παραπληγικούς, 60 τραυματίες, ενώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ είναι το κόστος σε υλικές ζημιές.
Αίμα στην άσφαλτο. Συνηθισμένη εικόνα στην Ελλάδα. Γιατί να μας σοκάρει;
Γιατί οδηγούμε έχοντας χεσμένους τους γύρω μας και σα να μη μας ενδιαφέρει αν κάποιος/α μας περιμένει σπίτι; Τι φταίει;
Τα πάντα. Όλοι μας. Ο καθένας μας ξεχωριστά, που, έστω μια φορά θα πει "δε βαριέσαι". Που δεν παίρνει την οδήγηση στα σοβαρά. Που γράφει τον ΚΟΚ και τη λογική στα παλιά του τα παπούτσια, είτε οδηγεί νταλίκα ή λεωφορείο (ακόμα και σχολικά, ρε αθεόφοβοι) με φθαρμένα λάστιχα, είτε αυτοκίνητο όπως του γουστάρει, είτε μηχανάκι/μηχανή ξεφτιλίζοντας τον ΚΟΚ, είτε ποδήλατο κινούμενος όπως και όπου του καπνίσει, είτε ακόμα και ως πεζός που "προλαβαίνω να περάσω απέναντι". Γιατί είμαστε μάγκες. Είμαστε έξυπνοι εμείς. Οι άλλοι δεν ξέρουν.
Έπειτα, είναι το κράτος.
Είναι αυτοί οι άσχετοι καρεκλοκένταυροι, που συμπεριφέρονται στους ιδιοκτήτες ΙΧ σαν να έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα. Που τους έχουν μουρλάνει στη φορολογία, ωθώντας τους, ουσιαστικά, να οδηγούν επικίνδυνα σαπάκια. Και να παρακάμπτουν τις νέες εθνικές οδούς για να πάνε από τους παράδρομους...
Φταίνε οι πολιτικοί- άρχοντες της μίζας (όχι μόνο της κεντρικής, αλλά και της τοπικής σκηνής) που παραλαμβάνουν δρόμους -λαιμητόμους, με απίστευτες κακοτεχνίες που οδηγούν σε θανάτους.
Φταίει το σύστημα που επιβάλλει και διατηρεί ηλίθια όρια ταχύτητας -σε πολλά σημεία- μόνο και μόνο για να παραβιαστούν. Που μονοδρομεί δρόμους ανάλογα με το "δόντι" που έχει στο δημαρχείο κάποιος κάτοικος.
Φταίει η Τροχαία που στήνει καρτέρια για να κόψει κλήσεις, αντί να φροντίσει να επιμορφώσει: Να κάνει συστάσεις για κράνος- ζώνη, να βελτιώσει, με αστυνόμευση, τη συμπεριφορά των οδηγών.
Φταίνε οι διοργανωτές αγώνων αυτοκινήτου που μετέτρεψαν το άθλημα σε έναν κλειστό κύκλο. Μια κλίκα. Που δεν γίνονται οι οδηγοί, οι δάσκαλοι της οδικής ασφάλειας σε αυτή τη χώρα. Γιατί, ο κάθε οδηγός και ιδιαίτερα ο νέος, θα ακούσει με δέος τον "θεό" των ράλλυ...
Και φυσικά, φταίμε και οι δημοσιογράφοι, που είμαστε ό,τι να ναι. Φταίω κι εγώ, πιο πολύ απ' όλους, που, παρότι έχω το βήμα, δεν σου πιπιλάω το μυαλό σε κάθε δοκιμή και παρουσίαση που κάνω ότι το γρήγορο αμάξι θα το ευχαριστηθείς στην πίστα. Ότι το καλό αμάξι είναι αυτό που σε κρατάει πιο ασφαλή. Ότι καλός οδηγός είσαι όταν δεν θέτεις σε κίνδυνο εαυτόν και άλλους. Ότι το υπεργρήγορο αμάξι που σου περιγράφω πώς ανοίγει, μπορούν να το χαρούν μόνο ζωντανοί. Ότι μάγκας είσαι μόνο στην πίστα. Που δεν τα γράφω αυτό και πολλά ακόμα. Και ας μη μου δώσεις ούτε ένα κλικ. Τουλάχιστον θα κοιμάμαι ήσυχος τις νύχτες.
Και φυσικά, αντί για κατάρες και "φταις", είναι ώρα περισυλλογής. Είναι ώρα να δούμε τι θα κάνουμε εμείς για την ασφάλειά μας και, όταν το φροντίσουμε αυτό και γίνουμε πολιτισμένοι άνθρωποι και όχι ούγκανα επάνω σε λαμαρίνες και πλαστικά, θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας για τους δρόμους- ανέκδοτα στους οποίους κινούμαστε. Και πώς θα τα καταφέρουμε;
Το υπόλοιπο κομμάτι που θα διαβάσεις, είναι διανθισμένο από τα λόγια του πλέον ειδικού:
Του Τάσου Μαρκουίζου, οδηγού αγώνων και ιδιοκτήτη της ομώνυμης σχολής ασφαλούς οδήγησης, γνωστού ως Ιαβέρη. Είναι τα λόγια του στη Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, όπου παραδέχθηκαν ότι καθημερινά, στους ελληνικούς δρόμους συντελείται μια γενοκτονία.
Παρεμπιπτόντως, για να καταλάβουμε πόσο νοιάζονται κι αυτοί για την ασφάλειά μας, κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία: Η Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής συνεδρίασε, το περασμένο έτος, μόλις 6 φορές. Τα θέματα για τα οποία συνήλθε ήταν:
1) Εκλογή προέδρου
2) Προγραμματισμός έργου
3) Σύντομη ενημέρωση απο τον πρόεδρο και ακρόαση καθηγητή
4) Εκλογή προέδρου
5) Προγραμματισμός έργου
6) Ενημέρωση των μελών απο καθηγητή
Τι είπε λοιπόν ο Ιαβέρης:
Μέσα σε ένα χρόνο είχαμε 1.600 νεκρούς και 20.000 τραυματίες σε τροχαία ατυχήματα.
Είναι σαν να πέφτει κάθε μέρα σε μια κατοικημένη περιοχή, ένα μικρό αεροσκάφος της αεροπλοΐας με 20 επιβάτες.
Τα πιο πολλά τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν σε κατοικημένες περιοχές με ταχύτητες κάτω από 45 χλμ την ώρα. Και τα περισσότερα θύματα που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο, είναι κάτω των 30 ετών. Σύμφωνα μάλιστα με τα τελευταία στοιχεία, το 60 με 70% των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα, είναι ηλικίας 15 - 29. Μας περισσεύουν ζωές νέων, φαίνεται, σε αυτή τη χώρα...
Αιτία; Οι τραγικοί δρόμοι και οι επικίνδυνοι οδηγοί που σε συνδυασμό με την άγνοια και την αδιαφορία οδηγούν σε ένα εγκληματικό αποτέλεσμα, όπως εξήγησε ο Ιαβέρης.
«Τον καρκίνο του δρόμου στη χώρα μας τον αντιμετωπίζουμε με παυσίπονο αντί χειρουργείου», είπε και έφερε ως παράδειγμα το γεγονός ότι, ενώ σε όλες τις χώρες έχουν μειωθεί τα τροχαία από 20% - 99,5%, όπως η Σουηδία, στην Ελλάδα είχαμε αύξηση ως και 60%.
«Το αυτοκίνητο γίνεται όπλο, όταν μπαίνει ένα βλήμα» είπε χαρακτηριστικά ο Ιαβέρης και εξήγησε: «Μέσα στα τελευταία 100 χρόνια, στην Ελλάδα που πέρασε και δύο πολέμους, έχασαν την ζωή τους σε ώρα μάχης 70.000 ελληνόπουλα. Στα 60 τελευταία χρόνια με το αυτοκίνητο έχασαν τη ζωή τους 140.000 άνθρωποι, δηλαδή τα θύματα ήταν τετραπλάσια, ενώ 350.000 έμειναν ανάπηροι».
Ο Ιαβέρης, έθεσε και μια άλλη σημαντική παράμετρο, την οικονομική καθώς όπως είπε, «το 40% του κόστους στην υγεία, είναι από τροχαία».
«Τα τροχαία ατυχήματα κοστίζουν 12 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Στα 50 χρόνια σημαίνει 600 δισ. ευρώ πεταμένα ματωμένα, στην άσφαλτο. Και μετά λέμε πώς να εξοικονομήσουμε λεφτά και βάζουμε ισοδύναμα, όταν όλα αυτά τα χρήματα πετιούνται άδικα στο δρόμο», επεσήμανε ο Ιαβέρης.
«Ένας γονιός που οδηγεί με πάνω από 10 χλμ την ώρα το αυτοκίνητο και αφήνει το παιδί του να κάθεται στη μέση των πίσω καθισμάτων και δεν το δένει κανονικά στο παιδικό κάθισμα είναι σαν το προορίζει για αναπηρικό καροτσάκι που θα το σπρώχνει σε όλη του τη ζωή, αν συμβεί ένα βίαιο φρενάρισμα», τόνισε χαρακτηριστικά.
Μίλησε, όμως, και για γενικότερη άγνοια που υπάρχει στη κοινή γνώμη, σε ότι αφορά την σημασία που έχει η ασφαλής οδήγηση, επικαλούμενος το εξής παράδειγμα: «Ρωτήσανε σε ένα τηλεπαιχνίδι 100 ανθρώπους για ποιο επάγγελμα χρειάζεται μικρότερη προσοχή και η πιο δημοφιλής απάντηση με ποσοστό 80% ήταν ο επαγγελματίας οδηγός. Δηλαδή, ο οδηγός του σχολικού που μεταφέρει τα παιδιά μας», ανέφερε.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην παραβίαση του ερυθρού σημ��τοδότη, υπογραμμίζοντας ότι «είναι απόπειρα φόνου, είναι απόπειρα αυτοκτονίας».
Ο Ιαβέρης, υπογράμμισε ακόμα, ότι, μόνο αν αναληφθεί πρωτοβουλία σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, μπορεί το εθνικό αυτό πρόβλημα να πάρει σοβαρές διαστάσεις.
«Για να σταματήσει το έγκλημα και η γενοκτονία που συντελείται καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους, πρέπει η Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας να πάει στο Μαξίμου και να ζητήσει από τον πρωθυπουργό να το πάρει πάνω του γιατί είναι μέγα εθνικό και πολιτικό ζήτημα», τόνισε και η πρόταση του αυτή έδειξε να έχει θετική αποδοχή από την Επιτροπή.
Κλείνοντας ο Ιαβέρης την ενημέρωση του, έδωσε μια συμβουλή σε όλους τους οδηγούς λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η λύση του προβλήματος είναι η αυτοεκτίμηση. Καθένας, πρέπει να ξέρει πόσο ανεκτίμητος και λατρεμένος είναι, και πόσο θα λείψει από τα παιδιά ή τους γονείς του, αν εμπλακεί σε μια ανόητη σύγκρουση, επειδή τα μυαλό του είναι στα κάγκελα. Αν θέλουμε άμεσα να μειώσουμε το οδικό έγκλημα, κάθε πρωί ας κοντοσταθούμε και ας σκεφτούμε πόσες αγκαλιές μας περιμένουν το απόγευμα».
Αν διαβάζοντας, έφτασες ως εδώ, αντί να κάνεις like, αντί να το κοινοποιήσεις, προσπάθησε να γίνεις καλύτερος οδηγός και να πείσεις όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους γύρω σου, να κάνουν το ίδιο. Προσπάθησε να μείνεις ζωντανός. Ας είναι ο Παντελής, ο τελευταίος...
