Ήταν αγαπητό μέλος της κοινότητας του, πολύ καλός αθλητής, ο ήρωας της μικρής του αδερφής και η αδυναμία της μητέρας του. Δε θα είναι ποτέ εύκολο για την μητέρα του, Julie, και την αδερφή του, Whitney, να πουν αντίο.
Θα περάσουν μια ολόκληρη ζωή με αυτή τη γλυκόπικρη ανάμνηση. Αλλά ίσως ένα παράξενο γεγονός να προσέφερε λίγη ανακούφιση στην οικογένεια. Ο Tyson πέθανε όπως έζησε, με θάρρος. Η τελευταία του πράξη ήταν η δωρεά των οργάνων του. Μία γυναίκα, η Laura Ericks, παρέλαβε το πάγκρεας και το νεφρό του.
Οι γιατροί έλεγαν ότι δεν θα ζούσε μέχρι τα 40, αλλά χάρη στον Tyson, η Laura είναι τώρα 45. Στην επέτειο του θανάτου του Tyson, η Julie και η Whitney πήγαν στον τάφο του.
Την ίδια μέρα, η Laura και ο άντρας της έκαναν διακοπές εκεί κοντά. Η Laura ένιωσε ότι δεν μπορούσε να φύγει αν δεν έβρισκε πρώτα τον τάφο του Tyson. Όταν έφτασε, είδε την Julie και την Whitney.
Πήρε μια στιγμή, αλλά όταν η μαμά του κατάλαβε ποια ήταν και τι είχε μέσα της, αγκαλιάστηκαν αμέσως. Αλλά λίγες μέρες αργότερα, όταν η Julie πήγε ξανά στον τάφο, παρατήρησε κάτι γραμμένο στον σταυρό.
«Ο ήρωας μου. Σ’ ευχαριστώ για αυτό το δώρο της ζωής. Laura», έλεγε το μήνυμα. Τόσο απλό, τόσο συγκινητικό και ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσε κανείς να θυμάται τον Tyson: σαν ήρωα.
