Κοιμόμαστε και ξυπνάμε κάθε βράδυ με τον ίδιο εφιάλτη: έρχεται, λέει, το Τέρας της Ορθογραφίας, μας δείχνει τα δόντια του και μας ρίχνει την αιώνια κατάρα του για να μην μπορούμε να σταυρώσουμε ούτε μία λέξη σωστά. Και οι εφιάλτες αυτοί, να ξέρετε, είναι εξαιρετκά επίπονοι.
Γενικά οι αρθρογράφοι περνάμε δύσκολα όταν κάνουμε ορθογραφικά, καθώς το μπινελίκι και το δούλεμα πάνε σύννεφο. Και δόξα τον μεγαλοδύναμο είμαστε είναι πολλοί οι ανορθόγραφοι.
Αλλά ας μην είμαστε προκατειλλημένοι προκατηλλειμένοι πρωκατηλλειμμένοι αλλά ας μην σχηματίζουμε κακή εικόνα από πριν.
Κι εμείς εδώ στο Provocateur που στο παίζουμε καμπόσοι, μην νομίζεις ότι δεν ψάχνουμε μανιωδώς στο google όταν δεν είμαστε 100% σίγουροι για μια λέξη. Και καλά αν την βρούμε σχετικά εύκολα... Αν βρούμε την ίδια λέξη σε 2 και 3 διαφορετικές εκδοχές, τι γίνεται; Πανικός γίνεται! "Έτσι γράφεται", "όχι δεν γράφεται έτσι", "ξαναπήγαινε στο δημοτικό ρε μπινέ" και διάφορα τέτοια όμορφα.
Το ζήτημα είναι ένα: Υπάρχουν λέξεις που μας βγάζουν την ψυχή. Υπάρχουν λέξεις που τις κοιτάζουμε και μέχρι να τις γράψουμε, τις έχουμε ήδη ξεχάσει. Είναι οι λέξεις που ευχόμαστε να μη χρειαστεί να τις ξαναχρησιμοποιήσουμε, έλα όμως που δεν τα καταφέρνουμε πάντα.
Τσέκαρε και πόνεσε μαζί μας.
Γενικά οι αρθρογράφοι περνάμε δύσκολα όταν κάνουμε ορθογραφικά, καθώς το μπινελίκι και το δούλεμα πάνε σύννεφο. Και δόξα τον μεγαλοδύναμο είμαστε είναι πολλοί οι ανορθόγραφοι.
Αλλά ας μην είμαστε προκατειλλημένοι προκατηλλειμένοι πρωκατηλλειμμένοι αλλά ας μην σχηματίζουμε κακή εικόνα από πριν.
Κι εμείς εδώ στο Provocateur που στο παίζουμε καμπόσοι, μην νομίζεις ότι δεν ψάχνουμε μανιωδώς στο google όταν δεν είμαστε 100% σίγουροι για μια λέξη. Και καλά αν την βρούμε σχετικά εύκολα... Αν βρούμε την ίδια λέξη σε 2 και 3 διαφορετικές εκδοχές, τι γίνεται; Πανικός γίνεται! "Έτσι γράφεται", "όχι δεν γράφεται έτσι", "ξαναπήγαινε στο δημοτικό ρε μπινέ" και διάφορα τέτοια όμορφα.
Το ζήτημα είναι ένα: Υπάρχουν λέξεις που μας βγάζουν την ψυχή. Υπάρχουν λέξεις που τις κοιτάζουμε και μέχρι να τις γράψουμε, τις έχουμε ήδη ξεχάσει. Είναι οι λέξεις που ευχόμαστε να μη χρειαστεί να τις ξαναχρησιμοποιήσουμε, έλα όμως που δεν τα καταφέρνουμε πάντα.
Τσέκαρε και πόνεσε μαζί μας.