O Mitch Hunter από την Ιντιάνα ήταν 21 ετών όταν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε προσέκρουσε σε πυλώνα ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης, πριν από 15 χρόνια.
Ο νεαρός άνδρας έσπρωξε τη γυναίκα που οδηγούσε, για να την προστατεύσει και στην προσπάθειά του αυτή ηλεκτρικό ρεύμα 10.000 βολτ τον διαπέρασε από το πόδι του μέχρι το πρόσωπό του.
Μέσα σε πέντε λεπτά ο άνδρας ήταν αγνώριστος.
Παρότι υποβλήθηκε σε 20 επεμβάσεις χρησιμοποιώντας δέρμα από τα πόδια, τα χέρια και την πλάτη του για την αναδόμηση των ιστών του προσώπου, τα παιδιά εξακολουθούσαν να ουρλιάζουν μόλις τον αντίκριζαν.
Επιχειρώντας να επιστρέψει σε μια ζωή που να θυμίζει την κανονική του, ο Hunter έγινε ένας από τους πρώτους ανθρώπους στον κόσμο που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση προσώπου, το 2011.
«Νιώθω όσο υγιής ένιωθα όταν ήμουν 21, νιώθω υπέροχα», είπε σε συνέντευξή του, με τον γιο του Clayton στο πλευρό του. «Κοιτάζω πίσω και βλέπω κάτι που με έκανε πιο δυνατό. Φυσικά θα ήθελα να έχω ξανά το πρόσωπό μου και το πόδι μου, αλλά αν δεν μου είχαν συμβεί όλα αυτά, δεν θα ήμουν σήμερα ο άνθρωπος που είμαι».
Το ρεύμα πέρασε από το αυτοκίνητο και χτύπησε τον άνδρα στο πόδι- για πέντε λεπτά 10.000 βολτ διαπερνούσαν το κορμί του με κύρια κατάληξη το πρόσωπό του.
Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα από εκείνα τα φρικτά 300 δευτερόλεπτα.
Αρχικά ο ίδιος και η σύντροφός του προσπάθησαν να ξαναβρούν τη ζωή τους με τους γιατρούς να εφαρμόζουν όλες τις μεθόδους αποκατάστασης που υπήρχαν τότε.
Αλλά ο Hunter ένιωθε πως δεν ήταν αρκετό. Η φίλη του ήταν έγκυος κι εκείνος δεν μπορούσε να φανταστεί το ίδιο του το παιδί να τον φοβάται, κι έτσι αναζήτησε καινοτόμες λύσεις του ιατρικού κόσμου.
Είχαν τότε γίνει μόνο δύο επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις προσώπου στις ΗΠΑ και δέκα σε όλο τον κόσμο.
Ύστερα από σειρά εξετάσεων, το νοσοκομείο Boston’s Brigham & Women’s Hospital έδωσε στον Hunter το «πράσινο φως» για την επέμβαση κι άρχισε η αναζήτηση δότη.
Στη συνέχεια ομάδα 30 γιατρών δούλεψε για περισσότερες από 14 ώρες για την επικόλληση του νέου προσώπου. Στη διάρκειά της αντικαταστάθηκαν η μύτη, τα βλέφαρα και τα χείλη του.
Πλέον πέντε χρόνια μετά έχει μούσι και μόνο μικρά σημάδια που αποκαλύπτουν τις δυσμορφίες γύρω από τα μάτια του- αλλά οι γιατροί ακόμα εργάζονται στο σημείο αυτό.
Παρά την περιπέτειά του, ο Hunter λέει πως δεν ήταν ποτέ πιο ευτυχισμένος.
«Μου είναι πια πολύ πιο εύκολο να κυκλοφορήσω», λέει και εξομολογείται πως ακόμα και η αίσθηση που προκαλεί ο αέρας όταν τον «αγγίζει» στο πρόσωπο είναι κάτι που ο ίδιος θεωρεί πολύτιμο.
