Η μητέρα μας ήταν το πρώτο άτομο που τρέχαμε αμέσως μόλις είχαμε κάποιο καλό νέο και το πρώτο άτομο που μας παρηγορούσε όταν είχαμε ακόμα και το παραμικρό πρόβλημα. Ακόμα και όταν μεγαλώσαμε, ίσως ακόμα και σήμερα, επιζητούσαμε και συνεχίζουμε να επιζητούμε την αγκαλιά και την αγάπη της. Ωστόσο, αν και κατά βάθος ξέρουμε πόσο σημαντική είναι η παρουσία της για μας, κάποιες φορές ξεχνάμε πόσα μας έχει προσφέρει, πόσο μας έχει υποστηρίξει και αγαπήσει.
Αυτό που δεν ξέρουμε είναι ότι έχει περάσει αμέτρητες ώρες αγωνίας, ανησυχίας, άγχους και στενοχώριας εξαιτίας μας, χωρίς να μας το έχει πει ή παραδεχτεί ποτέ. Αυτές τις στιγμές μετέφερε σε εννιά συγκινητικά σκίτσα ο Igor Kalashnikov, με σκοπό να μας θυμίσει ότι όλοι χρωστάμε στη μητέρα μας ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και μια ατελείωτη αγκαλιά.
