Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Λεωνίδας Γεωργιόπουλος, ο κύριος Λεωνίδας της καρδιάς μας και του σινεμά μας, ο οποίος για παραπάνω από 30 χρόνια καλωσόριζε το κοινό της Αθήνας στην πόρτα του Δαναού.
Ο Λεωνίδας Γεωργιόπουλος ξεκίνησε να εργάζεται το 1985 στον κινηματογράφο Δαναό, αφήνοντας το αποτύπωμά του στην είσοδο του κινηματογράφου, ενώ συνταξιοδοτήθηκε το 2014. Μία από τις αγαπημένες του ιστορίες αφορούν στην προβολή της ταινίας «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας». Σύμφωνα με τη δική του περιγραφή, το πρώτο Σάββατο της προβολής της ταινίας στον Δαναό, η προσέλευση των θεατών ήταν τόσο μεγάλη, φτάνοντας στο σημείο να εμποδίζεται η κυκλοφορία των οχημάτων στη λεωφόρο Κηφισίας, ενώ ο ίδιος αναγκάστηκε να καλέσει την Τροχαία να βάλει μία τάξη!
Αγαπούσε πολύ το ευρωπαϊκό σινεμά και αγαπημένοι του σκηνοθέτες ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Βιμ Βέντερς, ενώ κάθε Σεπτέμβρη με την έναρξη της σεζόν, ανυπομονούσε να ξανασυναντήσει τους θαμώνες, με τους οποίους είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Σε μας, όσους ανθρώπους, εκτός από θεατές του Δαναού, ήμαστε και συνεργάτες με διάφορες αφορμές, ο κύριος Λεωνίδας ήταν πάντα ο άνθρωπος που μάς γέμιζε χαμόγελο, ασφάλεια και την καλύτερη παρέα στο φουαγιέ. Τον αποχαιρετούμε ζεστά κι ευχαριστούμε την οικογένεια Γεωργιόπουλου που μάς τον γνώρισε.
Ο Λεωνίδας Γεωργιόπουλος ξεκίνησε να εργάζεται το 1985 στον κινηματογράφο Δαναό, αφήνοντας το αποτύπωμά του στην είσοδο του κινηματογράφου, ενώ συνταξιοδοτήθηκε το 2014. Μία από τις αγαπημένες του ιστορίες αφορούν στην προβολή της ταινίας «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας». Σύμφωνα με τη δική του περιγραφή, το πρώτο Σάββατο της προβολής της ταινίας στον Δαναό, η προσέλευση των θεατών ήταν τόσο μεγάλη, φτάνοντας στο σημείο να εμποδίζεται η κυκλοφορία των οχημάτων στη λεωφόρο Κηφισίας, ενώ ο ίδιος αναγκάστηκε να καλέσει την Τροχαία να βάλει μία τάξη!
Αγαπούσε πολύ το ευρωπαϊκό σινεμά και αγαπημένοι του σκηνοθέτες ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Βιμ Βέντερς, ενώ κάθε Σεπτέμβρη με την έναρξη της σεζόν, ανυπομονούσε να ξανασυναντήσει τους θαμώνες, με τους οποίους είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Σε μας, όσους ανθρώπους, εκτός από θεατές του Δαναού, ήμαστε και συνεργάτες με διάφορες αφορμές, ο κύριος Λεωνίδας ήταν πάντα ο άνθρωπος που μάς γέμιζε χαμόγελο, ασφάλεια και την καλύτερη παρέα στο φουαγιέ. Τον αποχαιρετούμε ζεστά κι ευχαριστούμε την οικογένεια Γεωργιόπουλου που μάς τον γνώρισε.