Δεν το χωρά ο νους... Πώς ένας πατέρας μπορεί να κακοποιεί σεξουαλικά τα ίδια του τα παιδιά επί χρόνια, με συζυγό του όχι μόνο να το ανέχεται αλλά και να συμμετέχει στα αρρωστημένα «παιχνίδια» του;
Όλα ξεκίνησαν το 1998 όταν ο Ντάγκλας και η Τζούλι από τη Μεγάλη Βρετανία άρχισαν να υιοθετουν παιδιά. Ο καλύτερος τρόπος για να εκμεταλλευτούν τα 6.300 ευρώ που τους παρέχει το αγγλικό δημόσιο για την ανατροφή τους και ταυτόχρονα να γλιτώσουν από τις συνεχείς επισκέψεις των κοινωνικών λειτουργών που καλούνται να πιστοποιούν συχνά - πυκνά ότι τα πέντε συνολικά παιδιά που υιοθέτησαν, μεγαλώνουν καλά, είναι να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα.
Έτσι, το 2007 το ζευγάρι μαζί με τις τρεις κόρες (12, 8 και 4 ετών) και τους δύο γιους (11 και 2 ετών) του, φτάνουν στον Ταυρωνίτη Χανίων.
Κι όπως αναφέρει η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», κάπου εκεί, αρχίζει το μαρτύριο για τα παιδιά.
Το ζευγάρι κάνει «μεγάλη» ζωή καθώς χάρη στο επίδομα δεν χρειάζεται να δουλεύει. «Πολύ σύντομα», αναφέρει το δημοσίευμα «κάποιοι γείτονες αντιλαμβάνονται ότι πίσω από τους τοίχους της μεζονέτας, κρύβεται πολύς πόνος. Τα παιδιά είναι παραμελημένα, χτυπημένα, λυπημένα, δυστυχισμένα. Δύο αλλοδαποί γείτονες, αποφασίζουν να αναλάβουν δράση και στέλνουν στην κοινωνική υπηρεσία του Λιντς δύο επιστολές περιγράφοντας τις τραγικές συνθήκες μέσα στις οποίες διαβιώνουν τα πέντε παιδιά».
Οι Άγγλοι ενημερώνουν τις αρμόδιες υπηρεσίες στα Χανιά κι εκείνες απευθύνονται στους γονείς και στο σχολείο αλλά το «σατανικό ζευγάρι καταφέρνει να πείσει την κοινωνική λειτουργό ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι η εν λόγω καταγγελία αποτελεί ένα μύθευμα ζηλόφθονων συγχωριανών».
Όμως κάποια χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2015, οι δύο μεγαλύτερες κόρες δεν αντέχουν άλλο και μιλούν σε δύο γυναίκες του χωριού για τα βασανιστήρια που βιώνουν.
Βιασμοί, ξύλο, απειλές ότι θα τα σκοτώσουν αν μιλήσουν. Η Τζέιντ βιάζεται από τον πατέρα της τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα. Εκείνος επίσης τη χτυπά με γροθιές και ξύλινα μπαστούνια στο στήθος, της ξυρίζει το κεφάλι και τα φρύδια, τη βρίζει, την απειλεί.
Η μάνα, αναφέρει η εφημερίδα, όχι μόνο απολαμβάνει τα όσα κάνει ο σύζυγός της στα παιδιά αλλά μετέχει κι εκείνη στο αρρωστημένο παιχνίδι πετώντας τους μαχαίρια και χτυπώντας τα βάναυσα κάθε φορά που εκείνα δεν υπακούν στην αρρωστημένη ψυχοσύνθεση εκείνης και του συζύγου της.
Οι δύο συγχωριανές καταγγέλνουν στην αστυνομία όσα άκουσαν. Ο 58χρονος συλλαμβάνεται, οδηγείται στις φυλακές και στη συνέχεια καταδικάζεται ομόφωνα σε 19 χρόνια φυλάκιση.
Η σύζυγός του το σκάει. Κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκεται και καταζητείται για υπόθαλψη και συνεργία.
Τα μεγαλύτερα παιδιά υποστηρίζονται ψυχολογικά και οικονομικά από οικογένειας της Κρήτης και κοινωνικές υπηρεσίες ενώ τα μικρότερα φιλοξενούνται στο «Χαμόγελο του Παιδιού».
Όλα ξεκίνησαν το 1998 όταν ο Ντάγκλας και η Τζούλι από τη Μεγάλη Βρετανία άρχισαν να υιοθετουν παιδιά. Ο καλύτερος τρόπος για να εκμεταλλευτούν τα 6.300 ευρώ που τους παρέχει το αγγλικό δημόσιο για την ανατροφή τους και ταυτόχρονα να γλιτώσουν από τις συνεχείς επισκέψεις των κοινωνικών λειτουργών που καλούνται να πιστοποιούν συχνά - πυκνά ότι τα πέντε συνολικά παιδιά που υιοθέτησαν, μεγαλώνουν καλά, είναι να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα.
Έτσι, το 2007 το ζευγάρι μαζί με τις τρεις κόρες (12, 8 και 4 ετών) και τους δύο γιους (11 και 2 ετών) του, φτάνουν στον Ταυρωνίτη Χανίων.
Κι όπως αναφέρει η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», κάπου εκεί, αρχίζει το μαρτύριο για τα παιδιά.
Το ζευγάρι κάνει «μεγάλη» ζωή καθώς χάρη στο επίδομα δεν χρειάζεται να δουλεύει. «Πολύ σύντομα», αναφέρει το δημοσίευμα «κάποιοι γείτονες αντιλαμβάνονται ότι πίσω από τους τοίχους της μεζονέτας, κρύβεται πολύς πόνος. Τα παιδιά είναι παραμελημένα, χτυπημένα, λυπημένα, δυστυχισμένα. Δύο αλλοδαποί γείτονες, αποφασίζουν να αναλάβουν δράση και στέλνουν στην κοινωνική υπηρεσία του Λιντς δύο επιστολές περιγράφοντας τις τραγικές συνθήκες μέσα στις οποίες διαβιώνουν τα πέντε παιδιά».
Οι Άγγλοι ενημερώνουν τις αρμόδιες υπηρεσίες στα Χανιά κι εκείνες απευθύνονται στους γονείς και στο σχολείο αλλά το «σατανικό ζευγάρι καταφέρνει να πείσει την κοινωνική λειτουργό ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι η εν λόγω καταγγελία αποτελεί ένα μύθευμα ζηλόφθονων συγχωριανών».
Όμως κάποια χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2015, οι δύο μεγαλύτερες κόρες δεν αντέχουν άλλο και μιλούν σε δύο γυναίκες του χωριού για τα βασανιστήρια που βιώνουν.
Βιασμοί, ξύλο, απειλές ότι θα τα σκοτώσουν αν μιλήσουν. Η Τζέιντ βιάζεται από τον πατέρα της τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα. Εκείνος επίσης τη χτυπά με γροθιές και ξύλινα μπαστούνια στο στήθος, της ξυρίζει το κεφάλι και τα φρύδια, τη βρίζει, την απειλεί.
Η μάνα, αναφέρει η εφημερίδα, όχι μόνο απολαμβάνει τα όσα κάνει ο σύζυγός της στα παιδιά αλλά μετέχει κι εκείνη στο αρρωστημένο παιχνίδι πετώντας τους μαχαίρια και χτυπώντας τα βάναυσα κάθε φορά που εκείνα δεν υπακούν στην αρρωστημένη ψυχοσύνθεση εκείνης και του συζύγου της.
Οι δύο συγχωριανές καταγγέλνουν στην αστυνομία όσα άκουσαν. Ο 58χρονος συλλαμβάνεται, οδηγείται στις φυλακές και στη συνέχεια καταδικάζεται ομόφωνα σε 19 χρόνια φυλάκιση.
Η σύζυγός του το σκάει. Κανείς δεν γνωρίζει που βρίσκεται και καταζητείται για υπόθαλψη και συνεργία.
Τα μεγαλύτερα παιδιά υποστηρίζονται ψυχολογικά και οικονομικά από οικογένειας της Κρήτης και κοινωνικές υπηρεσίες ενώ τα μικρότερα φιλοξενούνται στο «Χαμόγελο του Παιδιού».