Ένας 25χρονος πηγαίνει στην τράπεζα στο κέντρο της Αθήνας για να κάνει ανάληψη.
Μπαίνει λοιπόν μέσα και πάει στο ταμείο και λέει στον υπάλληλο.
- Θέλω να κάνω ανάληψη 100 ευρώ!
- Πρέπει να πάρετε νούμερο νεαρέ μου. Του λέει με ύφος ο υπάλληλος.
- Μα βιάζομαι πάρα πολύ δεν μπορώ να περιμένω, Πρέπει να πάω την γυναίκα μου στο γιατρό
- ΝΟΥΜΕΡΟ! Του λέει πάλι
Τι να κάνει πάει παίρνει το νούμερο και έχει το 250. Πάει κάθετε και περιμένει. Όσο περιμένει δεν αλλάζουν τα νούμερα από τότε που από 199 έγινε 200. Τότε παίρνει το θάρρος και ρωτάει.
- Ποιος έχει το νούμερο 200;
- Εγώ! φωνάζει μια γριούλα στο μπροστινό κάθισμα.
- Γιατί δεν σηκώνεστε να πάτε στο ταμείο;
- Μα καλά παιδί μου, εγώ μπορεί να είμαι ηλικιωμένη και να μην βλέπω καλά, εσύ νεαρό παιδί, δεν είδες στην είσοδο που έγραφε, "Κάθε μέρα ένας πληρώνεται;"
- Θέλω να κάνω ανάληψη 100 ευρώ!
- Πρέπει να πάρετε νούμερο νεαρέ μου. Του λέει με ύφος ο υπάλληλος.
- Μα βιάζομαι πάρα πολύ δεν μπορώ να περιμένω, Πρέπει να πάω την γυναίκα μου στο γιατρό
- ΝΟΥΜΕΡΟ! Του λέει πάλι
Τι να κάνει πάει παίρνει το νούμερο και έχει το 250. Πάει κάθετε και περιμένει. Όσο περιμένει δεν αλλάζουν τα νούμερα από τότε που από 199 έγινε 200. Τότε παίρνει το θάρρος και ρωτάει.
- Ποιος έχει το νούμερο 200;
- Εγώ! φωνάζει μια γριούλα στο μπροστινό κάθισμα.
- Γιατί δεν σηκώνεστε να πάτε στο ταμείο;
- Μα καλά παιδί μου, εγώ μπορεί να είμαι ηλικιωμένη και να μην βλέπω καλά, εσύ νεαρό παιδί, δεν είδες στην είσοδο που έγραφε, "Κάθε μέρα ένας πληρώνεται;"