"Ξέρεις εγώ πορεύομαι με το σταυρό στο χέρι,προσπαθώ πάντα με όπλα μου το δίκιο την αξιοκρατία το ταλέντο, από κει και μετά δεν εξαρτώνται όλα από εμένα. Και έχω πληγωθεί και εξακολουθώ να πληγώνομαι και από ανθρώπους και από σύνολα στο τελευταίο τραγούδι του πρώτου δίσκου που έκανα με τον Αντώνη Ρέμο «σε εκδικήθηκα» ο τελευταίος στίχος λέει: «από τις στάχτες μου ξαναγεννήθηκα»! Είμαι πολύ περήφανος που ο,τι έκανα το έκανα μόνος μου. Ηρθα σε μία χώρα ως οικονομικός μετανάστης. Ειμαι από το ’89 στην Αθήνα και τα τέσσερα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ.
Θα μου πεις νιώθεις παραπάνω Ελλαδίτης από Κύπριος; Όχι δεν παύω να σκέφτομαι την πατρίδα μου και να την έχω σε πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, αλλά ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου είναι στην Ελλάδα. Δε νιώθω ότι είμαι σε ξένη χώρα και ειμαι τρομερά ευγνώμων για όσα μου έχει δώσει αυτή χώρα.
Παρεμπιπτόντως, τώρα θα πάρω την ελληνικη υπηκοότητα!!!Γιατι; Γιατι θέλω την υπηκοότητα μετά από 27 χρόνια; Ζω σε μια χώρα, πληρώνω φόρους , γιατί να μην μπορώ να ψηφίζω;"
Μίλησε για την Καλλή, για τα μπουζούκια, για την Ελλάδα και τους φόρους… Για τον Παντελίδη που τόσο πίκρανε, δεν είπε ούτε μια κουβέντα, ούτε έναν καλό λόγο. Γιατί; Πού ειναι η μεγαλοψυχία σου Γιώργο;
youweekly.gr
