Φωνές παιδιών ακούγονταν χθες το απόγευμα μέσα στο αεροπλάνο με το οποίο ο πάπας Φραγκίσκος επέστρεφε στη Ρώμη από τη Λέσβο, την ώρα που εξηγούσε στους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν τους λόγους της χωρίς προηγούμενο πρωτοβουλίας του, να οδηγήσει ο ίδιος στην Ευρώπη τρεις οικογένειες σύρων μουσουλμάνων προσφύγων, δώδεκα ανθρώπους συνολικά.
Μόλις το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Τσαμπίνο της ιταλικής πρωτεύουσας, σημειώνει ο ειδικός απεσταλμένος της Le Figaro, ο Φραγκίσκος κατέβηκε πρώτος για να υποδεχθεί συμβολικά, μπροστά στις κάμερες, τις οικογένειες αυτές στο ευρωπαϊκό έδαφος.
«Δεν επέλεξα ανάμεσα σε μουσουλμάνους και χριστιανούς», είχε διαβεβαιώσει λίγο νωρίτερα ο ποντίφικας. «Αυτές οι τρεις οικογένειες είχαν τα χαρτιά τους τακτοποιημένα και έτοιμα. Σε μια πρώτη λίστα, ήταν δύο χριστιανικές οικογένειες, αλλά δεν είχαν τακτοποιημένα τα χαρτιά τους. Δεν πρόκειται συνεπώς για κάποιο προνόμιο. Αυτοί οι δώδεκα είναι όλοι παιδιά του Θεού και προέκρινα τα παιδιά του Θεού!»
Όπως εξηγεί ο ειδικός απεσταλμένος της γαλλικής εφημερίδας, το Βατικανό θα αναλάβει την κάλυψη των αναγκών αυτών των οικογενειών. «Δεν υπάρχει κανένας πολιτικός υπολογισμός στην επιχείρηση αυτή, το ταξίδι αυτό είναι ένα ανθρώπινο, ανθρωπιστικό διάβημα», διαβεβαίωσε ο Πάπας. Η ιδέα να επιστρέψει στο Βατικανό μαζί με πρόσφυγες είχε κρατηθεί επιμελώς μυστική μέχρι την τελευταία στιγμή. Την σκέφτηκαν συνεργάτες του την περασμένη εβδομάδα, εξήγησε ο ποντίφικας κι αυτός δέχθηκε αμέσως. «Όλα έγιναν με όλους τους τύπους. Οι τρεις κυβερνήσεις, του Βατικανού, της Ιταλίας και της Ελλάδας, ήταν σύμφωνες και έδωσαν τη βίζα».
Ερωτηθείς σχετικά με «τις δυσκολίες της ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων στην Ευρώπη», ο Φραγκίσκος απάντησε: «Οι λίγοι τρομοκράτες» που πραγματοποίησαν αιματηρές επιθέσεις «είναι όλοι παιδιά ή ανίψια ανθρώπων γεννημένων στην Ευρώπη. Τι συνέβη λοιπόν; Για μένα, η πολιτική της ενσωμάτωσης είναι θεμελιώδης. Και σήμερα η Ευρώπη οφείλει να ξαναβρεί αυτή την ικανότητα να ενσωματώνει την οποία πάντα είχε. Υπήρχαν ανέκαθεν αφίξεις στην Ευρώπη, αυτό πλουτίζει τον πολιτισμό».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την «ενίσχυση των συνόρων σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης» εναντίον των μεταναστευτικών ροών, ο Φραγκίσκος διαβεβαίωσε: «Καταλαβαίνω τις κυβερνήσεις και τους λαούς που έχουν κάποιο φόβο. Τους καταλαβαίνω. Η ευθύνη μας άλλωστε με την υποδοχή είναι μεγάλη. Είναι να καταλάβουμε πώς ενσωματώνονται οι άνθρωποι αυτοί. Η ανέγερση τειχών δεν είναι λύση. Τον περασμένο αιώνα είδαμε την πτώση ενός τείχους. Τα τείχη δεν λύνουν τίποτε. Οφείλουμε να φτιάξουμε γέφυρες. Όμως οι γέφυρες οικοδομούνται με ευφυή τρόπο. Γίνονται με τον διάλογο, με την ενσωμάτωση. Καταλαβαίνω συνεπώς έναν κάποιο φόβο, αλλά το κλείσιμο των συνόρων δεν λύνει τίποτε. Μακροπρόθεσμα κάνει κακό στον ίδιο τον λαό».
Ο πάπας έκλεισε τη συνομιλία του με τους δημοσιογράφους μ' αυτή την έκκληση προς τη Γηραιά Ήπειρο: «Η Ευρώπη οφείλει επειγόντως να εφαρμόσει πολιτικές υποδοχής, ενσωμάτωσης, ανάπτυξης, εργασίας, οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Τα στοιχεία αυτά είναι γέφυρες που θα μας οδηγήσουν στο να μην υψώνουμε τείχη. Όμως, πρέπει να το ξαναπώ, ο φόβος έχει όλη την κατανόησή μου». Και παρέφρασε την Μητέρα Τερέζα για να εξηγήσει το πνεύμα της χειρονομίας του: «Έπειτα απ' αυτή τη σταγόνα, η θάλασσα δεν θα είναι πλέον η ίδια. Οφείλουμε να δώσουμε το χέρι σ' αυτόν που το έχει ανάγκη».
