Η παρουσιάστρια στα 59 της χρόνια απέδειξε ότι έχει τσαγανό, μαγκιά και δύναμη να ξαναγυρίσει στην παλιά της δουλειά, δηλαδή στην παρουσίαση λαμπερών προγραμμάτων που τόσο άδοξα σταμάτησε πριν από χρόνια, όταν ακόμη δούλευε στην τηλεόραση του ALPHA. Τι είχε συμβεί; Γιατι η δημοφιλέστατη παρουσιάστρια τα βρόντηξε όλα και αποσύρθηκε από παντού; Λίγοι το ξέρουν και η Ρούλα σπάνια μιλά γι’ αυτό το θέμα, όμως εμείς εδώ στο youweekly.gr ανακαλύψαμε και σας αποκαλύπτουμε τα πάντα και μάλιστα απο το στόμα της ίδιας της παρουσιάστριας.
Φανερά διαφορετική από την κορτιζόνη…
Ανακαλύψαμε ότι η Ρούλα το 2009 έκανε αγωγή στην real για ένα δημοσίευμα που αφορούσε στην ίδια και σε μια δήθεν μεταφορά της με ασθενοφόρο στο metropolitan απο υπερβολική χρήση…Botox!!! Η λαμπερή παρουσιάστρια λοιπόν, αναγκάστηκε για να στηρίξει την αγωγή της να εξηγήσει τι ακριβώς είχε και για ποιο λόγο πήγε στο νοσοκομείο!!!
Παρουσιάζουμε απόσπασμα του δικογράφου στο οποίο η Ρούλα Κορομηλά λέει οτι πάσχει από μια σπάνια ασθένεια «ιδιοπαθής πρωτοπαθής πολυμυοσίτιδα» μια ασθένεια που τσακίζει το μυικό σύστημα με χορήγηση κορτιζόνης και με πολλές παρενέργειες. Διαβαστε αναλυτικά…Τι λέει η ίδια η Ρούλα για τον προσωπικό της γολγοθά…
Πλέον το ελέγχει απόλυτα, με εντατική γυμναστική!
«Το 2007 ενώ είχα ξεκινήσει την συνεργασία μου με τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha παρουσίασα προβλήματα υγείας και συγκεκριμένα άρχισα να αισθάνομαι έντονη μυϊκή αδυναμία, αδικαιολόγητη κόπωση, απώλεια βάρους πόνους στις αρθρώσεις (αρθραλγείες), δυσκολία στην αναπνοή με αποτέλεσμα να εισαχθώ στο νοσοκομείο Metropolitan τον Μάιο του 2007 όπου παρέμεινα για περίπου δύο μήνες. Μέσα μετά την εισαγωγή μου στο Νοσοκομείο, μου χορηγήθηκαν ενδοφλεβίως, υψηλές δόσεις κορτιζόνης και μετά από μία δαιδαλώδη διαδρομή με πολλές επώδυνες εξετάσεις που διήρκησαν περίπου 15 μέρες, οι γιατροί μου κατέληξαν στη διάγνωση της ασθενείας μου, η οποία είναι το αυτοάνοσο νόσημα «ιδιοπαθής πρωτοπαθής πολυμυοσιτιδα». Το νόσημα αυτό, αρκετά σπάνιο στην εμφάνισή του, χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδεις αλλοιώσεις του μυϊκού συστήματος, είναι χρόνιο νόσημα με υφέσεις και εξάρσεις, μη θεραπεύσιμο και απαιτεί συνεχή και δια βίου ιατρική παρακολούθηση. Αυτό σημαίνει συχνές εισαγωγές μου στα Νοσοκομεία για την θεραπευτική αγωγή η οποία, λόγω των ισχυρών φαρμάκων και υψηλών δόσεών τους, έχει πολλές και επίπονες παρενέργειες στον οργανισμό μου, όπως ενδεικτικά αδυναμία κίνησης και μυϊκούς πόνους. Κυρίως, όμως και επιπροσθέτως, οι υψηλές δόσεις ενδοφλέβιας κορτιζόνης έχουν σαν αποτέλεσμα παρενέργεια και αλλοίωση της εμφάνισής του ασθενούς»
