Ήμουν αρκετά μικρούλα κι εκείνος με περνούσε είκοσι χρόνια. Ολα ξεκίνησαν, οταν πήγα να μείνω μαζί τους αρχές του καλοκαιριού…
Στην αρχη σαν παιχνιδι, μετα σαν μια κατασταση που με εκανε να μουσκευομαι, οπου και οποτε εβρισκα την ευκαιρια -βασικα τον θειο να ειναι μονος του-πηγαινα και του κουνιομουν,εριχνα πραγματα κατω για να σκυβω προκλητικα μπροστα του και να τα πιανω, κλπ κλπ…
Εκεινος με κοιτουσε περιεργα γιατι δεν του ειχα δωσει δικαιωματα στο παρελθον, και μαλλον, σε πρωτο σταδιο, θεωρουσε συμπτωσεις πολλα απο τα καμωματα μου.
Οταν λοιπον, εφευγε η θεια απο το σπιτι πηγαινα και καθομουν διπλα του,τον πειραζα,τον γαργαλουσα,μεχρι που αρχιζε κι εκεινος τα πειραγματα, που συνηθως τελειωναν με εμενα να παιρνω «κατα λαθος» τα χερια του και να τα ακουμπαω πάνω μου κι εκεινος να τα αφηνει εχει παγωμενος…
Μετα βεβαια απο τις πρωτες, 2-3 φορες που συνεβει το «ατυχημα» και επειδη εννοειται τον τρελαινε η μικρη και αθωα -χαχαχα- ανηψουλα του, αρχισε να τραβαει λιγο παραπανω το «αθωο» παιχνιδακι μας, και να με χουφτωνει για τα καλα. Μερικες φορες κι ολας, επειδη το παραεκανα στην προκληση, δεν δισταζε να μου ριξει και μερικες σφαλιαριτσες, πραγμα που δεν με χαλαγε καθολου…
Ισα-ισα…
Ετσι περνουσαν οι μερες με παιχνιδακια τετοιου τυπου, μεχρι που μια μερα που ειμασταν μονοι στο δωματιο, με ξαπλωσε μπρουμητα πανω στα ποδια του κι αφου τον εχω τουρλωσει ετοιμη να αρπαξω ακομα μια σφαλιαριτσα, ενιωσα να γίνεται το «κακό».
Ηταν ενα δακτυλο του…
Εγω εκανα δηθεν πως δεν μου αρεσει και του ελεγα παρ’το θειουλη απο εκει,δεν μου αρεσει καθολου….
Τα βραδια συνηθως βαζαμε να δουμε ταινιες και εκανα πως με παιρνει ο υπνος ωστε να κοιμηθω στο ιδιο κρεβατι μαζι του.
Εκεινος -δυστυχως- δεν μου εκανε τιποτα μεχρι να τον πειραξω εγω. Ετσι, αρχιζα να παίζω μαζί του
μέχρι που τον ένιωθα και τοτε απομακρυνομουν και τον αφηνα να με σκεφτεται και να με θελει τρελα.
Ενα βραδυ ειδαμε την ταινια μας και με πηρε ο υπνος, ο θειουλης δεν αντεξε ακουστηκαν τα βηματα της θειας μου, που ειχε σηκωθηκει ξαφνικα και ερχοταν μεσα στο σκοταδι, απο το αλλο δωματιο -τυχαια ή οχι δεν ξερω-.
Αμεσως εκεινος εκανε οτι κοιμοταν κι εγω, κακην-κακως, ανεβασα με μια κινηση βρακακι και πυτζαμα και σηκωθηκα και πηγα και ξαπλωσα στο κρεβατι μου, στο διπλανο δωματιο.
Το επομενο πρωι σηκωθηκαμε και ηταν σαν να μην εχει γινει τιποτα μεταξυ μας…μεχρι που ηρθε το βραδυ και μας βρηκε παλι ξαπλωμενους διπλα διπλα. απο την μια εγω, να κανω πως κοιμαμαι,
και απο την αλλη, εκεινος, με την καρδια του να χτυπαει τοσο δυνατα, που μπορουσα να την ακουσω…δεν περασε πολυ ωρα που ενιωσα το χερι του πανω μου…πρωτα στο ποδι μου, και σιγα-σιγα να ανεβαινει αλλα στην πραξη, οταν αρχιζαν «τα ωραια» με επιανε ενα αγχος, κι ενας φοβος…
Περασαν μερικες μερες χωρις να κανουμε τιποτα,σαν να ξεχαστηκε εντελως αυτο που συνεβη τις προηγουμενες μερες μεχρι που ενα πρωι εφυγε η θεια μου για την δουλεια και εμεινα μονη μου με τον θειο στο σπιτι…
Εγω κοιμομουν -πραγματικα αυτη την φορα- οταν ηρθε διπλα μου ο θειος εκεί ειχα ξυπνησει για τα καλα, συνεχισα να το παιζω πως κοιμαμαι..
Ξαφνικα, με μια αποφασιστικη κινηση, ο θειουλης με πηρε αγκαλια και με πηγε στην κρεβατοκαμαρα.
Με ξαπλωσε ανασκελα και αφου εβγαλε τα ρουχα καταλαβαίνετε τι συνέβη για ακόμα μια φορά…
Μετα, με απολογητικο υφος, επεσε σχεδον λιποθυμος διπλα μου, ενω εγω, ημουν καπου μεταξυ του να ανοιξει η γη να με καταπιει και 7ου ουρανου…
Το βράδυ εκείνο πίστευα πως ήταν το τελευταίο στην αγκαλιά του θειούλη μου. Ενώ εγώ έχω όρεξη να συνεχίσω πάω από πάνω του χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι γίνεται γύρω μου! Το ήθελα τόσο πολύ… Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα χέρι να με ακουμπά και να μου αρέσει, αυτό που αντίκρισα ήταν η θεία μου ήρθε για να μπει και αυτή στο παιχνίδι… Μετά από αυτό το βράδυ δεν σταμάτησα να βρίσκομαι μαζί τους…
Πλέον ήταν μια άκρως οικογενειακή υπόθεση…
