Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» το πρωί του Σαββάτου (7/11) στο νεκροταφείο της Αργυρούπολης, για να αποχαιρετήσει τον αγαπημένο ηθοποιό, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Τετάρτης, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
Απλός κόσμος αλλά και πολλοί συνάδελφοι και φίλοι του απο τον καλλιτεχνικό χώρο, όπως η Βάσια Τριφύλλη, ο Τάσος Κωστής, ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο Όμηρος Ευστρατιάδης, ο Πάνος Μεταξόπουλος και ο Γιώργος Μαργαρίτης ήταν εκεί, στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης για το «ύστατο χαίρε», σ' έναν κωμικό που αγάπησε πολύ το κοινό μέσα από την παρουσία του στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Ο Κώστας Τσάκωνας «πάλευε» με τον καρκίνο αρκετά χρόνια αλλά ακόμα και σ' εκείνες τις δύσκολες στιγμές δεν είχε χάσει το χιούμορ του και τη θέληση για ζωή.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, βυθίζοντας τους οικείους του, τον καλλιτεχνικό κόσμο και όσους τον αγάπησαν μέσα από τους ρόλους του, στη θλίψη.
Σε μια συγκλονιστική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει τον περασμένο Μάιο είχε μιλήσει για την περιπέτειά του και τη μάχη που έδινε για να νικήσει τον καρκίνο στην ουροδόχο κύστη.
«Το παλεύω γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή όλοι θα φύγουμε από τη ζωή», είχε πει στη εφημερίδα "Espresso". «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Με το γέλιο προσπαθώ να την παλέψω αλλιώς θα είχα "φύγει" προ πολλού». Να μη ζήσει άλλος τους δικούς μου πόνους. Είναι ανυπόφοροι. Θα το παλέψω όμως.
Τον έχω πάρει στα αστεία. Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι καθόλου. Κάποια στιγμή θα φύγουμε από τη ζωή. Άλλωστε τον θάνατο και την εφορία δεν τα αποφεύγεις. Λυπάμαι τους συναδέλφους μου που πηγαίνουν τώρα και ζητιανεύουν στο Σπίτι του Ηθοποιού. Αυτοί ήταν "φιγούρα και λιγούρα". Αυτό είναι κατάντια. Ο Θεός σου τα δίνει πλουσιοπάροχα κάποια στιγμή, κράτησε τα».
Ο Κώστας Τσάκωνας, γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα. Φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη. Στη συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία του Θόδωρου Μαραγκού «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Απλός κόσμος αλλά και πολλοί συνάδελφοι και φίλοι του απο τον καλλιτεχνικό χώρο, όπως η Βάσια Τριφύλλη, ο Τάσος Κωστής, ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο Όμηρος Ευστρατιάδης, ο Πάνος Μεταξόπουλος και ο Γιώργος Μαργαρίτης ήταν εκεί, στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης για το «ύστατο χαίρε», σ' έναν κωμικό που αγάπησε πολύ το κοινό μέσα από την παρουσία του στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Ο Κώστας Τσάκωνας «πάλευε» με τον καρκίνο αρκετά χρόνια αλλά ακόμα και σ' εκείνες τις δύσκολες στιγμές δεν είχε χάσει το χιούμορ του και τη θέληση για ζωή.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, βυθίζοντας τους οικείους του, τον καλλιτεχνικό κόσμο και όσους τον αγάπησαν μέσα από τους ρόλους του, στη θλίψη.
Σε μια συγκλονιστική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει τον περασμένο Μάιο είχε μιλήσει για την περιπέτειά του και τη μάχη που έδινε για να νικήσει τον καρκίνο στην ουροδόχο κύστη.
«Το παλεύω γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή όλοι θα φύγουμε από τη ζωή», είχε πει στη εφημερίδα "Espresso". «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Με το γέλιο προσπαθώ να την παλέψω αλλιώς θα είχα "φύγει" προ πολλού». Να μη ζήσει άλλος τους δικούς μου πόνους. Είναι ανυπόφοροι. Θα το παλέψω όμως.
Τον έχω πάρει στα αστεία. Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι καθόλου. Κάποια στιγμή θα φύγουμε από τη ζωή. Άλλωστε τον θάνατο και την εφορία δεν τα αποφεύγεις. Λυπάμαι τους συναδέλφους μου που πηγαίνουν τώρα και ζητιανεύουν στο Σπίτι του Ηθοποιού. Αυτοί ήταν "φιγούρα και λιγούρα". Αυτό είναι κατάντια. Ο Θεός σου τα δίνει πλουσιοπάροχα κάποια στιγμή, κράτησε τα».
Ο Κώστας Τσάκωνας, γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα. Φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη. Στη συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία του Θόδωρου Μαραγκού «Μάθε παιδί μου γράμματα».